Geusje is Pomsky F1, dit houdt in dat haar vader een volbloed Pomeriaan en haar moeder een volbloed Husky is. Al van jongs af aan zijn wij zoekende naar hoe wij het beste Geusje kunnen uitlaten: met tuigje, zonder tuigje, met normale riem/halsband combinatie of met een retriever lijn uit één stuk. Doorlopen als je andere honden tegenkomt, of juist even laten snuffelen. En als klapper op de vuurpijl: hoe leren we in he-mels-naam dat vervelende trekken af. In deze blog vertel ik je meer over hoe wij Geusje de zogenaamde “straatmanieren” hebben aangeleerd en blijven aanleren.
Om te beginnen: de juiste lijn
Toen wij Geusje ophaalde bij de fokker kregen wij een normale riem en halsband combinatie mee. Dit was een hele korte puppy lijn met een heel klein puppy halsbandje. Super schattig, maar na een week of 12 tot 16 was het al tijd voor een “grote hondenriem”. Via via hadden wij een K9 tuigje gekregen, zo’n stoere met een camouflage print. Om heel eerlijk te zijn: wij waren er helemaal weg van en konden niet wachten om de Geus in dit toffe tuigje te hijsen. Zo gezegd zo gedaan; na de puppy lijn hebben we de Geus zeker 2 tot 3 maanden uitgelaten met het K9 tuigje.
Lang verhaal kort: op een gegeven moment trok Geusje zo hard aan dit tuigje dat ze met gemak een slee zou kunnen verplaatsen. Vanaf toen hebben wij het tuigje in de ban gedaan en zijn we gaan lopen met een zogenaamde retrieverlijn. Meer hierover lees je in deze blog Lopen zonder trekken. Geusje was toen 9,5 maand oud.
Op moment van schrijven is Geusje ruim 1 jaar en 5 maanden oud en gebruiken we ook de retrieverlijn een stukje minder. Dit heeft meerdere redenen:
- Na enkele maanden trok ze weer net zo hard als met het tuigje;
- Met de cursus was het niet heel handig omdat ze op sommige momenten los moest, je hond dan weer “pakken” gaat niet heel gemakkelijk zonder halsband;
- Als ze op veldjes wat wil rondrennen gaat dat niet omdat hier geen “langlooplijn” aan kan;
- Als we deze lijn omdeden en ze mocht even los dan liep ze zonder halsband/penning rond.
Om een heel lang verhaal over de lijn kort te maken: inmiddels loopt Geusje altijd met een normale halsband. Dit wisselen wij af met de langlooplijn (als we haar op straat uitlaten) en een normale lijn als ze op sommige momenten ook los mag, bijvoorbeeld op het strand of in het bos.
Zitten bij de stoeprand
Van jongs af aan zijn wij begonnen met “zit” te zeggen bij elke stoeprand. Dit resulteerde vaak in ongemakkelijke situaties: een eigenwijze Geus die niet gaat zitten. Ook niet nadat je het 3x hebt gevraagd en mensen die veelbelovend toekijken wie er gaat winnen. De baas of de hond.
Onze tip: geef nooit op! Als je eenmaal “zit” hebt gezegd tegen je hond, ga er dan niet mee akkoord dat hij/zij het vertikt om te gaan zitten. Ga pas weer lopen als de billen écht de grond hebben geraakt. Tip: gaat je hond echt niet zitten, zet dan een paar stappen terug van de stoeprand en loop opnieuw naar de stoeprand toe en geef het commando “zit”.
Resultaat: Geusje gaat bij de meeste stoepranden zonder commando zitten. Niet alleen heel fijn en veilig, maar het ziet er ook nog eens uit alsof je jouw hond he-le-maal onder controle hebt (hoewel we allemaal weten dat dit écht niet het geval is). 😉
Lopen zonder trekken
Wat is het toch een hel: een trekkende hond. Naast het vervelende gehijg, gehoest en dat je arm bijna van je lijf wordt gerukt (Geusje weegt zo’n 16 kg) loop je ook nog eens voorschut. Wij waren op een geven moment ten einde raad; keer op keer vroegen wij aan verschillende trainers op de hondenschool tips, deze werkte van tijd tot tijd maar nooit structureel. Tot we deze zomer 5 weken lang een zogenaamde “Summer school” volgde: 2 trainingen per week met elke keer een ander thema.
Onderstaande tips hebben wij geprobeerd om het trekken te verminderen/stoppen:
Lopen met beloningsnoepjes
Vanaf de puppycursus was de basistip: hond op links, lijn in de rechterhand (de riem kruist dan voor je langs). In je linkerhand houd je de beloning en hiermee zorg je ervoor dat de hond ter hoogte van je hand blijft lopen. Zeker tijdens de puppy periode werkte dit heel goed, maar wij merkten aan onszelf dat je snel zonder beloning de deur uit gaat en doordat we haar continue beloningsnoepjes gaven, was ze hier op een gegeven moment ook niet heel erg meer in geïnteresseerd.
Deze manier van “aan de lijn leren lopen” is wel de absolute basis en voor elke puppy eigenaar een aanrader om te doen!
De retrieverlijn met stopper
Toen het tuigje niet meer werkte zijn wij overgestapt op de retrieverlijn met stopper. De eerste paar weken gingen heel erg goed. We merkte écht verschil ten opzichte van het lopen met een normale lijn en een tuigje. De retrieverlijn trekt bij trekgedrag aan waardoor het voor de hond onprettig aanvoelt als ze trekken, de stopper zorgt ervoor dat hij niet volledig aantrekt. Geusje had hier op een gegeven moment echt lak aan, retieverlijn of niet.. trekken zou ze! Wij zijn na enkele maanden retrieverlijn terug overgestapt naar een normale lijn.
Korte snokjes
Toen kregen wij de tip om korte “snokjes” te geven aan de riem. Dit is een speciale techniek die lastig uit te leggen is, maar hierbij toch een poging:
- Als je hond trekt staat de lijn gespannen;
- Haal de hond iets terug;
- Laat de lijn weer ietsjes vieren (losser);
- Zodra je hond opnieuw gaat trekken (dit gebeurt vrijwel meteen) dan geef je een kort en snel “snokje” aan de lijn waardoor dit als een korte correctie binnenkomt bij de hond.
Dit werkte redelijk, Geusje reageerde duidelijk op deze correctie waardoor ze eventjes niet trok. Vaak begon ze na een halve minuut weer met trekken waardoor je geregeld een hele ronde bezig was met corrigeren.
Afstand houden en “doorstappen”
Dan de tip om bij gebeurtenissen waarbij Geusje extra trekt afstand te houden en door te stappen. Denk hierbij aan momenten waarbij je andere honden, een kat of bijvoorbeeld vogels of een egel tegenkomt.
Bij veel hondenscholen zeggen ze dan vaak; zorg dat voldoende afstand tussen jou en de hond/kat/vogel/egel zit en loop direct door; besteed geen aandacht aan de afleiding. Kort gezegd: dit werkte niet echt bij Geusje. Sterker nog, het leverde vaak ongemakkelijke situaties op met een afgeleide hond die alle kanten op vliegt en waar je bijna over struikelt.
Bij het trekken: direct halt
En toen troffen we dé trainer met de juiste tip voor ons. Tijdens één van de summerschool trainingen was er een wat doorgewinterde hondentrainer (man van zeker 60-65 jaar oud) die ik opnieuw dé vraag stelde: wat kan ik in hemelsnaam doen tegen het trekken? Hij kwam met de volgende tip:
- Pak de lijn zo vast dat je hond nagenoeg niet vóór je kan lopen maar alleen naast je;
- Houdt de hond op links en houdt het handvat van de lijn in je rechterhand;
- Houdt de riem kort met je linkerhand (hiermee bepaal je de lengte);
- Zodra je hond voor je dreigt te gaan lopen/gaat trekken dan stop je direct met lopen;
- Als je gestopt bent met lopen dan moet je hond naast je zitten, het liefst zonder commando;
- Als je hond netjes naast je zit dan wacht je enkele tellen en ga je weer lopen;
- Gaat je hond weer trekken? Dan herhaal je stap 1 tot en met 6.
Geloof mij: dit is verschrikkelijk! Niet alleen voor je hond, maar ook voor jezelf want een rondje duurt de eerste dagen 3x zo lang. Maar WOW. Binnen enkele dagen merkte wij al verschil en was het trekken direct veel minder en bij sommige rondjes is het zelfs helemaal verdwenen. Zet het een paar dagen door en wees consequent, doe je het een dag niet? Dan moet je weer van vooraf aan beginnen.
Niet blaffen naar andere honden
Geusje is gelukkig geen blaffer. De enige momenten waarop ze blaft is bij het zien van een kat of schaduwen/voorwerpen in het donker die ze niet herkent. Vooral dat laatste is erg hilarisch en aanlokkelijk om aan te moedigen omdat het best wel grappig is om te zien dat je hond staat te blaffen naar iets wat niet bestaat of in werkelijkheid gewoon een paaltje of een vuilniszak blijkt te zijn.
Katten
Hier zijn wij altijd heel strikt in: niet blaffen en trekken bij het zien van een kat. Hoewel er geen beginnen aan is om hier tegenin te gaan blijven we dit steeds opnieuw afstraffen. Momenteel doen we dit door halt te houden en met een boze toon haar aan te spreken.
Gekke schimmen/voorwerpen in het donker
Wees er voorzichtig mee om dit soort blafgedrag te stimuleren of er grappig/luchtig mee om te gaan. Hiermee beloon je het en stimuleer je dit gedrag in de toekomst. Boos worden om dit gedrag is ook niet wenselijk, je hond blaft niet voor niets. Hij/zij is alert of bang en daar komt dit gedrag uit voort.
Wij hebben op de cursus geleerd om hier vooral geen aandacht aan te geven en je hond te stimuleren om mee door te lopen. Als hij/zij dit doet dan beloon je juist het feit dat er netjes wordt meegelopen ondanks dat het een beetje een gekke/angstige situatie is.
Snuffelmomentjes
In principe moet Geusje op de stoep zonder trekken meelopen aan de korte lijn en krijgt ze uiteraard haar momentjes om even te snuffelen of haar behoeften te doen. Maar bij elk rondje hebben wij vaste plekken waar ze aan de langlooplijn lekker mag rennen en vliegen en uitgebreid de tijd krijgt om te snuffelen. Vooral dat laatste is heel belangrijk.
Snuffelen is essentieel voor Geusje, ze wordt hier zelfs rustig van tijdens het wandelen. Het grootste gedeelte van de dag begeeft ze zich namelijk in het huis en in de tuin. Dit is haar territorium zonder onbekende plekjes en geurtjes.
Zodra ze gaat wandelen met ons is het dus een heerlijk moment waarbij ze graag alles ontdekt met haar neus. Als we haar tijdens het wandelen niet de tijd geven om lekker te snuffelen dan raakt ze gefrustreerd en wordt ze vervelend. Dit is op zich vrij logisch als je hier goed over nadenkt. Moet je jezelf maar eens voorstellen dat je lekker op de bank zit te Netflixen en dat steeds opnieuw de laatste minuten van de serie worden afgekapt 😉
Voorbeeldig aan de lijn?
Ze loopt alweer veel beter aan de lijn dan voorheen, maar net zoals we in onze blog van februari schreven: Geusje blijft een hond met veel energie en dit zullen we tijdens het wandelen altijd blijven merken. Wel merken wij met de “halt” tip van de summerschool in combinatie met het laten snuffelen veel verschil.
Wat lastig te veranderen is: haar ongeremde enthousiasme als ze andere honden of een kat tegenkomt. Geregeld staat ze nog op haar achterpoten te “zwaaien” met haar voorpoten. Nu ze ouder wordt gaat dit (in combinatie met de tips hierboven) steeds beter gelukkig.
Tot slot: elke hond blijft natuurlijk maatwerk, het kan natuurlijk zo zijn dat juist de “halt-oefening” voor jouw hondje niet werkt en andere oefeningen juist wel.